Spacer socjalizacyjny powinien mieć odpowiednią strukturę i być zaplanowany przez właściciela lub behawiorystę. Dlatego też ważny jest wybór odpowiedniego miejsca na spacer.
Wszystko zależy od celu, jaki chcemy osiągnąć danym spacerem. Czy chcemy przyzwyczaić psa do tłocznych miejsc, hałasu i obcych ludzi, popracować nad jego reakcją na inne psy, bądź wybieramy się na spacer ze szczeniakiem.
Spacer socjalizacyjny z innymi psami
Jeśli zależy nam na socjalizacji z innymi psami, najlepiej wybierać spokojne, zielone miejsca, gdzie psy będą miały dużo przestrzeni do komunikacji (np. łąka).
Kiedy właściciel nauczył się już wspierać swojego psa i odczytywać jego sygnały, może przenosić czasami spacery socjalizacyjne w coraz trudniejsze miejsca, typu park, gdzie mijać będzie więcej psów.
Stopień trudności spotkań zawsze dopasowujemy indywidualnie do psa, ale aby odnieść sukces zalecam zawsze zacząć od bardzo spokojnych miejsc.
Tłoczne miejsca, hałas i obcy ludzie
Jeśli pies wykazuje zachowania problemowe w mieście, z powodu hałasu lub w stosunku do mijanych ludzi, spacer oczywiście powinien odbywać się w miejscu, gdzie będziemy mieć możliwość odwrażliwiania na hałasy.
Trzeba pamiętać, aby na początku jednak nie wybierać się od razu do centrum miasta, tylko zacząć od trochę spokojniejszych miejsc.
Najlepiej, jeśli będą się tam znajdować pasy zieleni lub spokojniejsze uliczki, aby można było uciec z psem od zbyt intensywnych bodźców.
Jeśli pies będzie wystawiony trwale na zbyt intensywne bodźce, bez możliwości schronienia się w spokojnym miejscu, taki spacer może tylko pogorszyć sytuację.
W przypadku agresji w stosunku do mijanych ludzi, warto również zacząć socjalizację w ubogim w bodźce miejscu, typu łąka lub las, z pozorantem.
Po stopniowym odwrażliwianiu z pozorantami w miejscach bez bodźców, dopiero można stopniowo przenosić się w bardziej zatłoczone miejsca.
Pierwszy spacer socjalizacyjny ze szczeniakiem
Jeśli planujemy socjalizację ze szczeniakiem, warto pokazywać wtedy różne miejsca, zarówno te spokojniejsze jak i stacje kolejowe, pętle tramwajowe czy restauracje.
Trzeba jednak pamiętać, że szczeniaka również można „przebodźcować”, dlatego takie wyjścia powinny być dosyć krótkie, aby nie osiągnąć z socjalizacji odwrotnego efektu.
Dobra socjalizacja to nie jest wrzucanie szczeniaka w centrum miasta w tłum ludzi i psów, w tym przypadku również musimy stopniować bodźce i pamiętać o wyszukiwaniu miejsc do odpoczynku.
Jak przygotować szczeniaka na pierwszy spacer socializacyjny
W świecie psiarzy panują różne przekonania co do wychodzenia ze szczeniakami na spacer po odebraniu od hodowcy, ze względu na brak kompletu szczepień.
Z punktu widzenia behawiorysty odradzam surowe stosowanie się do kwarantanny, ponieważ braki socjalizacyjne z wieku szczenięcego najczęściej nie są możliwe do przepracowania w 100%.
Jednak do pierwszego spaceru ze szczeniakiem warto się odpowiednio przygotować i zachować wszelkie środki ostrożności.
Przed odebraniem szczeniaka najlepiej rozeznać się wśród weterynarzy, czy w ostatnim czasie pojawiały się w okolicy szczenięta z chorobami wirusowymi.
Na spacery zabieraj ze sobą długą, lekką linkę (ok 5m), odpowiednio dopasowane szelki guard lub szeroką obrożę, saszetkę ze smaczkami i ulubioną zabawkę psa, miskę i wodę.
Przy pierwszych spacerach wybierajmy miejsca, gdzie nie ma dużego zagęszczenia psów, typu parki lub trawniki przy bloku.
Nie pozwalajmy szczeniakowi na wąchanie odchodów, dopóki nie zbierze kompletu szczepień.
Nie zalecam również pozwalać na głaskanie psa przez obcych na spacerach, ponieważ oprócz tego, że może zostać w ten sposób przeniesiona choroba na psa, mogą się również rozwinąć problemy behawioralne w stosunku do ludzi.
Oczywiście czas szczenięcy to również czas na socjalizację z psami i ludźmi, ale socjalizacja nie polega na witaniu się z każdym mijanym psem lub człowiekiem.
Retrievery to psy bardzo energiczne i kochające ludzi, więc pozwalanie na takie zachowania w wieku szczenięcym mogą później skutkować ciągnięciem, szczekaniem lub skakaniem na mijane osoby. Dlatego też dobra socjalizacja polega na nauce spokojnego mijania ludzi i psów.
Na spacerach warto pozwalać swojemu szczeniakowi dużo obserwować, dobrze jest też pokazywać mu osoby „nietypowo poruszające się”, które mogą wywoływać reakcje lękowe np. skaczące dzieci, zakapturzony duży mężczyzna, staruszka z laską lub osoba na wózku inwalidzkim.
Kontakty z psami w tym okresie również mogą być możliwe, ale róbmy to tylko z psami, które znamy, wiemy że są zdrowe i mają zrównoważony charakter, aby szczeniak mógł się uczyć odpowiednich zachowań i aby nie było ryzyka zarażenia się.
Czego unikać podczas pierwszych spacerów
Szczeniak bez kompletu szczepień powinien unikać mocno zatłoczonych miejsc, psich wybiegów, kontaktów z obcymi psami i ludźmi.
Na pewno dla niektórych opiekunów może być trudne nie pozwolić pogłaskać psa np. dziecku ale trzeba asertywnie odmawiać, aby zachować ostrożność i nie dopuścić do choroby psa i problemów behawioralnych.
Zasady unikania witania się z ludźmi i psami na spacerach stosuje u psów cały czas, aby nie wygenerować problemu rzucania się na ludzi lub psy.
Starajmy się również nie pozwalać na obwąchiwanie odchodów zwierzęcych.
Podczas spacerów unikajmy popędzania i pośpiechu, dajmy szczeniakowi obserwować wszystko spokojnie z daleka, to również jest bardzo ważny element socjalizacji.
Nie zmuszaj psa do niczego, staraj się wszystko robić na spokojnie, nie narzucaj psu zabawy lub smaczków, wydawaj nagrody w odpowiednim momencie i obserwuj psa.
Nie rób długich spacerów z kilkutygodniowym szczeniakiem, wystarczy jeden lub dwa krótkie spacery w ciągu dnia, resztę powinny stanowić króciutkie wyjścia na załatwienie potrzeb fizjologicznych.
Za długi i zbyt bogaty w bodźce spacer może tylko zaszkodzić zdrowiu fizycznemu i psychicznemu szczeniaczka.
