Jeśli zastanawiasz się czy Labrador to pies domowy czy podwórkowy to odpowiedz jest w miarę prosta. Choc w przeszłości Labradory były hodowane do pomocy myśliwym i rolnikom, w dzisiejszych czasach są to przede wszystkim psy rodzinne. Dlatego, doskonale sprawdzają się w roli psów domowych, gdzie mogą być blisko swojego właściciela i jego rodziny. Ponieważ Labradory potrzebują stałego kontaktu z ludźmi nie należy ich trzymać na zewnątrz przez cały czas w osamotnieniu.
Labradory mogą żyć na dworze pod warunkiem, że mają odpowiednie schronienie, dostęp do czystej wody, odpowiednio przystosowaną dietę do swojego środowiska i co najważniejsze regularny kontakt z ludźmi. Jednak ich społeczna natura sprawia, że najlepiej czują się wewnątrz, jako integralna i ważna część życia swojej rodziny.
Długie okresy izolacji na dworze mogą prowadzić do problemów z zachowaniem i problemów ze zdrowiem. Dlatego zanim zdecydujesz się na pozostawienie swojego Labradora na dworze ważne jest aby zapewnić mu podstawowe potrzeby oraz codzienny (długi) kontakt z ludźmi i innymi zwierzętami.
Czy Labrador może mieszkać na dworze w polskim klimacie przez cały rok?
Labradory przystosowane są do różnych warunków klimatycznych. Ich gęsta i wodoodporna sierść, zapewnia im pewien poziom ochrony przed zimnem i wilgocią.
Jednakże, pomimo tej adaptacji do trudnych warunków pogodowych, Labradory nie powinny mieszkać na dworze przez cały rok w polskim klimacie który bywa zmienny i często surowy, zwłaszcza zimą.
Zimne, mroźne zimy mogą być szczególnie trudne dla każdego psa żyjącego na zewnątrz. Labradory, mimo swojej odporności, nie są wyjątkiem.
Długotrwałe ekspozycje na niskie temperatury mogą prowadzić do hipotermii i odmrożeń. Ponadto, psy spędzające dużo czasu na zewnątrz narażają się na różne zagrożenia zdrowotne, takie jak pasożyty czy choroby przenoszone przez dzikie zwierzęta..
Co jest potrzebne dla Labradora żyjącego na podwórku
Jeśli Labrador ma spędzać czas na zewnątrz, powinien mieć dostęp do izolowanej, suchej i ciepłej budy, która ochroni go przed zimnem, wiatrem, deszczem i śniegiem.
Dlatego, powinieneś dostosować dietę swojego psa do jego zwiększonych potrzeb energetycznych w chłodniejszych miesiącach. Ponadto, powinieneś również regularnie wymieniać mu wodę do picia, szczególnie zimą i latem.
Najważniejsze jest jednak, aby nie zostawiać swojego Labradora samotnie przed długi czas.
Psy są istotami społecznymi i potrzebują interakcji z ludźmi, aby zachować zdrowie psychiczne.
Długotrwała separacja od swojej rodziny i właściciela może prowadzić do stanów lękowych, stresu, frustracji i agresji. To może skutkować poważnymi problemami w zachowaniu i brakiem odpowiedniej socjalizacji w kontakcie z innymi ludźmi i zwierzętami.
Labrador może spędzać czas na zewnątrz, ale nie powinien być trzymany na dworze przez cały rok, szczególnie w polskim klimacie.
Odpowiedzialni właściciele powinni zapewnić swoim psom bezpieczne i komfortowe warunki mieszkalne na zewnątrz kiedy pogoda jest przyjazna, oraz wewnątrz gdy pogoda na dworze jest zbyt uciążliwa i niebezpieczna dla psa (surowe zimowe noce, bądź upalne letnie dni).
Co rozważyć, decydując czy labrador będzie psem domowym czy podwórkowym
Rozważając, czy nasz Labrador będzie lepiej sprawdzał się jako pies domowy czy podwórkowy, warto wziąć pod uwagę kilka kluczowych czynników.
Dostępność czasu dla psa
Labradory są psami towarzyskimi, które kwitną w obecności swoich właścicieli i innych ludzi.
Jeśli rodzina spędza większość dnia poza domem, pies może czuć się samotny i zaniedbany, co prowadzi do problemów z zachowaniem i problemów zdrowotnych.
Właściciele, którzy mogą poświęcić czas na interakcję, zabawę i trening z psem w ciągu dnia, są bardziej skłonni zapewnić Labradorowi szczęśliwe życie domowe.
Przestrzeń i warunki mieszkaniowe
Labradory są aktywnymi psami, które potrzebują miejsca do biegania i zabawy.
Mieszkanie w bloku może być wyzwaniem dla Labradorów, jeśli nie mają one dostępu do dużego, ogrodzonego podwórka. W takich warunkach, regularne spacery i codzienne wizyty w parku są niezbędne, aby nasz Labrador miał możliwość wykorzystania swojej energii. W przeciwnym razie, nasz pies stanie się niespokojny i destrukcyjny.
Klimat i warunki pogodowe
Labradory mają gęstą sierść i generalnie dobrze znoszą chłód, ale mogą mieć trudności z przystosowaniem się do bardzo gorących bądź chłodnych klimatów.
Jeśli chcemy by nasz Labrador spędzał dużo czasu na zewnątrz, ważne jest, aby zapewnić mu dostęp do cienia i świeżej wody (w cieplejsze dni) oraz ciepłego schronienia i odpowiedniej diety (w chłodniejsze dni).
Zapewnij swojemu Labradorowi dostęp do schronienia przed słońcem, deszczem i wiatrem. Upewnij się, że buda dla Twojego Labradora jest dobrze izolowana, przestronna i sucha.
Umieść miski z wodą i jedzeniem w miejscach zacienionych, aby woda się nie nagrzewała i nie zamarzała zimą. No i oczywiście nie zapomnij regularnie wymieniać wodę tak aby zawsze była świeża i czysta.
Bezpieczeństwo psa
Bez względu na to, czy nasz Labrador będzie psem domowym, czy podwórkowym, jego bezpieczeństwo musi być dla nas priorytetem. Dlatego jeśli decydujemy się na pozostawienie psa na podwórku musi ono być ogrodzone i zabezpieczone tak aby zapobiec ucieczkom naszego psa.
Dodatkowo, usuń z podwórka przedmioty, które mogą być niebezpieczne, takie jak narzędzia ogrodowe, chemikalia, nawozy, pułapki na gryzonie czy owady.
Upewnij się, że rośliny na podwórku nie są toksyczne dla psów. Niektóre popularne rośliny i kwiaty mogą być szkodliwe dla psów. Poniżej zrobiłem listę takich właśnie roślin które można spotkać w ogrodach w naszym polskim klimacie.
- Azalia/Rododendron – Wszystkie części rośliny są toksyczne dla psów.
- Oleander – Bardzo toksyczny, może powodować problemy sercowe.
- Bieleniec – Znany również jako tojad mocny, zawiera aconitynę, która jest silnie trująca.
- Klon – Niektóre gatunki klonu mogą być szkodliwe, np. klon pospolity.
- Liliowce – Mogą powodować wymioty i ogólne złe samopoczucie.
- Lilie – Szczególnie toksyczne dla kotów, ale niektóre mogą być również szkodliwe dla psów.
- Naparstnica – Zawiera glikozydy nasercowe, które są toksyczne.
- Chryzantemy – Zawierają piretryny, które mogą powodować wymioty, biegunkę i inne problemy.
- Jemioła – Jagody jemioły są toksyczne i mogą powodować problemy z układem pokarmowym i sercowym.
- Cis – Szczególnie jagody i igły są bardzo toksyczne dla psów.
- Wilczomlecz – Sok tej rośliny może powodować podrażnienia i wymioty.
- Dieffenbachia – Może powodować opuchliznę i ból w jamie ustnej.
- Kroton – Jego sok może powodować podrażnienia skóry i jamy ustnej.
- Ostrokrzew – Jagody są toksyczne i mogą powodować wymioty i biegunkę.
- Bluszcz pospolity – Liście i jagody mogą powodować problemy z układem pokarmowym, a nawet delirium.
- Kokornak – Wszystkie części rośliny są toksyczne.
- Konwalia – Zawiera glikozydy nasercowe, które są toksyczne.
- Mak – Niektóre gatunki maków mogą być toksyczne dla psów.
- Obrazki – Zawierają kryształy szczawianu wapnia, które mogą powodować podrażnienie.
- Pierwiosnek – Może powodować podrażnienie błon śluzowych i problemy skórne.
Dodatkowo wydziel obszary do zabawy i treningu dla swojego Labradora. Możesz zainstalować sprzęt do agility lub zabawki, które zachęcą Twojego psa do aktywności i zabawy.
Interakcje społeczne
Labradory, podobnie jak inne psy, są istotami głęboko społecznymi. Interakcje społeczne są nie tylko ważne dla ich dobrostanu emocjonalnego, ale także mają kluczowe znaczenie dla ich rozwoju fizycznego i psychicznego.
Kiedy Labradory spędzają większość czasu na zewnątrz, bez kontaktu z ludźmi, mogą nie otrzymywać wystarczającej ilości stymulacji społecznej.
Brak regularnej interakcji z ludźmi i innymi psami może prowadzić do problemów z socializacją naszego psa. Mogą się one objawić w postaci lęku separacyjnego, nadmiernej agresji, strachu bądź zachowania destrukcyjnego.
Psy, które są izolowane od ludzi, mogą również rozwijać złe nawyki, które są wynikiem ich frustracji. Nieustanne szczekanie, kopanie dołów czy gryzienie przedmiotów mogą być wynikiem takiej frustracji bądź zwykłej nudy.
Z drugiej strony, Labrador, który jest traktowany jako członek rodziny, ma tendencję do bycia bardziej zrównoważonym psychicznie.
Takie psy mają okazję do nauki poprzez obserwację i interakcję, co jest niezwykle ważne dla ich rozwoju.
Codzienne aktywności, takie jak wspólne zabawy, czas spędzony w salonie czy spacery, wzbogacają ich doświadczenia i uczą odpowiednich zachowań społecznych.
Ponadto, Labradory, które są aktywnie zaangażowane w życie rodziny, często lepiej reagują na trening. Są również bardziej skłonne do współpracy i łatwiej adaptują się do różnych sytuacji. Dzięki temu, że są regularnie wystawiane na różnorodne bodźce, stają się bardziej elastyczne i mniej podatne na stres.
