„Duck Tolling” w myślistwie to technika, w której pies przyciąga uwagę ptaków wodnych (takich jak kaczki lub gęsi) poprzez swoją aktywność i ruch wzdłuż brzegu wody.
Pies wykonuje to w sposób, który wydaje się naturalny i niezagrażający ptakom, co budzi ich ciekawość i zwraca ich uwagę, zachęcając je do zbliżenia się do brzegu.
Skąd pomysł na „duck tolling”?
W czasach gdy broń palna była mało skuteczna (mało dostępna, ciężka itd) a polowanie na ptaki wodne odbywało się za pomocą zarzucanych sieci myśliwi musieli wybrać jedną z dwóch opcji.
Albo sami spróbują dostać się bliżej ptaków (podpływając do nich, czołgając się lub podchodząc bliżej), albo sprawić by to ptaki zbliżyły się do nich.
Podchodzenie do ptaków wiązało się z ryzykiem. Ptaki, naturalnie płochliwe, uciekają przy najmniejszym ruchu i odgłosie. Dlatego podejście do nich na odległość pozwalającą zarzucić sieć była wyjątkowo trudna.
Drugą opcją było sprawienie by kaczki same podpłynęły bliżej ukrytego myśliwego. I to właśnie do tego celu przez pokolenia zostały wykorzystywane psy.
Ich umiejętność do przyciągania uwagi kaczek i „holowania” ich do brzegu najprawdopodobniej związana jest z naturalnym instynktem kaczek które są wyczulone na widok lisów oraz innych podobnych drapieżników które są ich naturalnymi wrogami.
Lisy często są widziane, jak bawią się i biegają w pobliżu wody, co w naturalny sposób przyciąga uwagę kaczek i innych ptaków wodnych. Kiedy ptaki te zbliżają się do brzegu, lis może z łatwością je upolować.
Z opisów myśliwych wynika, że kaczki widząc biegnącego lista staraj się go obserwować na wypadek gdyby trzeba było przed nim uciekać. Sprawia to, że widząc psa (który z daleka wyglądem przypomina lisa) śledzą go nie tylko wzrokiem ale również płyną za nim do czasu gdy nie stracą go z pola widzenia.
Myśliwi zauważyli to instynktowne zachowanie kaczek i postanowili je wykorzystać w polowaniu, trenując swoje psy, aby odtwarzały zachowanie zaobserwowane u lisów.
W taki właśnie sposób zostały wychodowane psy które miały na celu pomagać myśliwym w przyciąganiu ptaków wodnych do brzegu gdzie myśliwi mieli większą szanse na upolowanie ich lub schwytanie w sieci.
Gdzie wykorzystywano „duck tolling” po raz pierwszy?
Duck tolling – czyli przyciąganie ptaków wodnych bliżej brzegu to technika z której najprawdopodobniej korzystali w przeszłości zarówno Europejczycy jak i rdzenni mieszkańcy Ameryki północnej.
W Europie, jako pierwsi technikę „przyciągania” kaczek mieli wykorzystywać Holendrzy w XVII wieku.
Do tego celu Holendrzy również wyhodowali oddzielną rasę psów która miała im pomagać w tym zadaniu – płochacza holenderskiego (Kooikerhondje).
Anglicy również poznali zalety tej metody polowania na kaczki budując tak zwane klatki „decoy” czyli duże klatki na odcinkach wodnych do których wpływały kaczki przyciągane przez sztuczne kaczki (od tego też nazwa „decoy”) oraz psy.
Przy klatkach znajdowały się zasłonięte stanowiska za którymi chowali się myśliwi i w odpowiednim momencie zaczynali wyłapywać uwięzione w klatkach kaczki.
Techniki te zostały powoli rozpowszechnione po innych kontynentach docierając również do Kanady.
Niewykluczone jednak, a wręcz bardzo prawdopodobne, że rdzenni mieszkańcy Kanady również wykorzystywali podobne techniki polowań zanim dotarły one z Europy.
Ta mieszanka rdzennych i nabytych technik polowania na kaczki i ptaki wodne rozwinęła się w Kanadzie i ostatecznie doprowadziła do powstania specjalnej rasy psów nazwanej Retrievery z Nowej Szkocji.
Pochodzenie Retrieverów z Nowej Szkocji
Retrievery z Nowej Szkocji, nie były pierwszymi psami które były wykorzystywane do przyciągania ptactwa wodnego podczas polowań.
Jednak z biegiem czasu to właśnie ta rasa została uznana, zarówno przez Kanadyjczyków jak i szerszy świat, za najlepsze psy do tej metody polowań na kaczki.
W przypadku Retrieverów z Nowej Szkocji, psy te były szkolone do tego, aby wykonywać ruchy, które przyciągają uwagę ptaków w sposób podobny do lisów, przyciągając uwagę kaczek i zarazem przyciągając je do brzegu by zbliżyły się na zasięg strzału myśliwego lub zarzucenie sieci.
Jak wykorzystywano ” duck tolling” w myślistwie w Nowej Szkocji
Myśliwy wraz ze swoim psem (psami) chowa się blisko brzegu w zaroślach bądź za specjalnie przygotowaną barierą.
Na znak, za pomocą prostych narzędzi takich jak małe patyki czy kamyki, zachęca swoje psy do zabawy i biegania wzdłuż brzegu. Robi to rzucając mu małe patyki za którymi pies biega i które aportuje.
Taka aktywność przyciąga uwagę ptaków które poprzez swoją naturalną ciekawość zaczynają podpływać bliżej brzegu.
W odpowiednim momencie, gdy ptaki są na tyle blisko by było można je złapać w sieci lub oddać do nich celny strzał myśliwy przywołuje swojego psa do siebie i zaczyna polowanie na ptactwo.
Po upolowaniu zdobyczy, pies musi wrócić do wody i ją aportować do myśliwego.
Jak wygląda „duck tolling” w rzeczywistości
Poniżej prezentuję film z kanału YouTuba – Sons of a Gun pokazującym jak w rzeczywistości wygląda praca Tollerów i na czym polega tolling (bez polowania na kaczki oczywiście).
Wszystkich zainteresowanych zachęcam do odwiedzenia tego kanału bo znajduje się tam wiele ciekawych przykładów pracy i ćwiczeń dla Tollerów –> kanał można znaleźć tutaj <–
