Młody Labrador – kiedy się uspokoi i kiedy dorośnie?

Wychowanie szczeniaka Labradora to ciężkie zajęcie. Nieprzygotowani na ten wysiłek mogą doświadczyć wielu emocji od euforii po rozpacz. Po wielu dniach opieki nad maluchem niedoświadczeni właściciele labradorów mogą zacząć się zastanawiać kiedy ten mały kłębek energii się w końcu ułoży? Kiedy mój Labrador się uspokoi? Kiedy w końcu dorośnie?

Jeśli tak jest też w Twoim przypadku, to nie martw się, nie jesteś sam.

Te pytania są często zadawane przez nowych właścicieli szczeniaków Labradorów którzy nigdy wcześniej nie mieli okazji doświadczyć zamieszania i chaosu związanego z posiadaniem oraz wychowaniem psa od szczeniaka.

Od czasu do czasu spotykam się z ludźmi którzy ze łzami w oczach przyznają, że ich szczeniaki po prostu ich przygniatają swoją niekończącą się energią i, że nigdy nie spodziewali się ile wysiłku będzie ich kosztowało wychowanie psa.

Niestety to prawda, większość osób które nie mają doświadczenia z psami nie myśli o nieprzespanych nocach (albo słabo przespanych), i godzinach wysiłku fizycznego jaki trzeba włożyć w pracę z psem, podczas zakupu swojego pierwszego Labradora.

W takich przypadkach staram się ich pocieszyć mówiąc im, że nadmiar energii jest u szczeniąt Labradorów normalny i wraz z dojrzewaniem ta energia się wyciszy a pies zacznie się przyzwyczajać do bardziej ospałego i mniej pobudliwego stylu życia.

Jednak by tak się stało trzeba będzie mu pomóc, pokazując granice dobrego zachowania oraz dając mu możliwość codziennego wyładowania swojej energii.

A więc kiedy szczenięta Labradorów zaczynają się uspokajać?

Oczywiście będzie to zależeć od każdego psa i jego indywidualnego charakteru oraz jego środowiska i wychowania.

Z mojego doświadczenia szczenięta Labradora zaczynają się wyciszać około 11-12 miesiąca swojego życia. Od tego momentu powinieneś zauważyć subtelne zmiany w zachowaniu swojego Labradora, charakteryzujące się zmniejszonym zainteresowaniem na bodźce zewnętrzne oraz zwiększonym posłuszeństwem i ochotą do odpoczynku.

Nie oznacza to, że Twój pies nie będzie dalej szalał i wygłupiał się jak do tej pory, jednak częstotliwość tych wygłupów zacznie maleć a pies zacznie szukać chwil spokoju częściej niż do tej pory.

Od tego momentu Twój pies może odpoczywać więcej podczas dnia, interesować się spokojniejszymi formami zabawy (gryzakami, puzzlami z jedzeniem, wąchaniem podczas spacerów) oraz zacznie lepiej rozumieć codzienną rutynę (swoją i Twoją) jeśli taką wprowadziłeś w jego życiu.

W tym okresie możliwe jest również, że niektóre niepożądane zachowania naszych szczeniaków zaczną zanikać.

Dla przykładu jeśli Twój szczeniak miał „bzika” na punkcie ścigania ptaków w młodości i pomimo Twoich prób nie udało Ci się go tego oduczyć, to właśnie w okolicach 1 roku swojego życia zauważysz, że Twój pies sam zaczynie ignorować czynności które w przeszłości były dla niego ekscytujące i zachęcały go do zabawy.

Dowiedz się więcej: Poszczególne fazy w rozwoju labradorów i golden retrieverów

Lata szczenięce

Jako nowy właściciel szczeniaka Labradora musisz zrozumieć, że w okresie szczenięcym psy będą jak małe (choć szybko rosnące) kłębki energii.

Energia ta jest potrzebna do ich prawidłowego wzrostu i jest rzeczą naturalną, której nie można zmienić, trzeba przez to po prostu przejść.

Adoptując szczeniaka Labradora bierzesz na siebie odpowiedzialność za jego prawidłowy wzrost a co za tym idzie będziesz musiał przyzwyczaić się do faktu, że przez pierwsze 12 miesięcy jego życia będziesz musiał zainwestować dużo czasu i własnej energii by wychować swojego Labradora tak by po okresie szczenięcym był on dobrze ułożonym psem.

Szczeniaki każdej rasy psów są energiczne i skore do zabawy.

Większe, zwłaszcza pracujące typy psów mają więcej energii niż ich mniejsze odpowiedniki.

Pamiętam jak pewnego razu opiekowałem się 8 miesięcznym szczeniakiem Labradora oraz niespełna rocznym owczarkiem szetlandzkim (dwa razy mniejszym od Labradora).

Podczas gdy owczarek po dwóch godzinach biegania i zabawy był na „ostatnich nogach” jego kumpel Labrador (pomimo tego, że młodszy) wyglądał jakby dopiero zaczął się bawić.

Jego energia była wręcz niesamowita. Sam się zastanawiałem skąd on ją bierze.

Duże psy potrzebują dużo ruchu, dlatego zanim zakupisz swojego szczeniaka upewnij się, że masz wystarczająco dużo czasu i jesteś w stanie zapewnić swojemu szczeniakowi ilość ruchu jaką potrzebuje każdego dnia.

I nie mówię tutaj o 60 minutach ruchu, bo to jest minimum.

Mówię tutaj o kilku godzinach spędzonych ze swoim Labradorem na treningu, zabawie oraz wzmożonej aktywności fizycznej.

Dojrzałość

Po okresie pierwszych 24 miesięcy szczenięta dorastają i stają się bardziej spokojne, i (jeśli nie przespałeś tego czasu z treningiem posłuszeństwa) ułożone i wychowane.

W wieku 2 lat Twój Labrador powinien zachowywać się bardziej jak dorosły pies niż szczeniak.

Jego zachowanie w domu powinno być zrelaksowane i pewne siebie ale z szacunkiem do swojego właściciela oraz pozostałych domowników w tym innych zwierząt.

Będzie on miał nadal sporo energii którą trzeba będzie się zająć ale nie powinna ona być aż tak męcząca jak była podczas okresu dojrzewania.

Co zrobić by przetrwać okres szczenięcy Labradora i nie zwariować

Jest kilka sposobów które mogą pomóc Ci w przetrwaniu okresu szczenięcego Twojego Labradora.

Są to czynności podstawowe ale będą wymagały od Ciebie trochę wysiłku.

Jeśli jednak zainwestujesz swój czas i energię w tym okresie życia swojego szczeniaka zaowocuje to na przyszłość.

Dlatego po pierwsze…

Znajdź swojemu szczeniakowi kolegę lub koleżankę do codziennej zabawy

Z mojego doświadczenia wiem, że jest to najlepszy sposób by przetrwać okres szczenięcy u Labradora.

Dodatkowo, jest to świetny sposób na naukę dobrych manier i wychowanie szczeniaka na grzecznego i spokojnego dorosłego psa.

Znajdź kogoś w swojej okolicy kto ma psa (najlepiej w podobnym wieku) i kto jest chętny do wspólnych spacerów każdego dnia (bądź co drugi dzień).

Możesz to zrobić rozmawiając z innymi właścicielami psów podczas spacerów w parku, bądź na portalach społecznościowych.

Pozwoli Ci to (w niewymagający od Ciebie sporego wkładu energii) zapewnić swojemu szczeniakowi sporej ilości wysiłku fizycznego oraz zabawę każdego dnia.

Wspólna zabawa z innymi psami jest doskonałą formą nauki poprawnego zachowania dla szczeniąt oraz pozwoli im wyładować swoją energię w radosny i bezpieczny sposób.

Przeznacz 30 minut każdego dnia na trening posłuszeństwa

Kolejną czynnością którą powinieneś robić codziennie to ćwiczyć posłuszeństwo swojego szczeniaka.

Wysiłek fizyczny to jedno ale wysiłek umysłowy to również ważny aspekt którego nie można przegapić.

30 minut codziennego treningu w okresie szczenięcym sprawi cuda na przyszłość.

Trening podstawowych komend i poleceń takich jak „zostaw”, „siad”, „leżeć”, „zostań” ułatwi Ci wychowanie swojego psa oraz pozwoli kontrolować go w różnych okolicznościach.

Da mu również możliwość zaangażowania swojego umysłu i wyszkolenia posłuszeństwa względem swojego właściciela.

Dobrze ułożony pies, słuchający swojego właściciela to skarb a co za tym idzie mniej problemów i stresu każdego dnia.

Aportowanie

Labradory to psy z typu aporterów.

W genach mają pewne zachowania których nie musisz ich nawet uczyć (hyperbola – trochę treningu do odpowiedniego aportowania jest potrzebne).

Aportowanie jest jedną z takich czynności.

Labradory uwielbiają gonić za zdobyczą i wracać z nią w pysku do swojego właściciela.

Wykorzystaj to na swoją korzyść i graj ze swoim Labradorem w aportowanie każdego dnia po 20-30 minut w spokojny i zrelaksowany sposób.

Pozwoli Ci to „wypompować” swojego psa ze zbędnej energii i zapewnić mu zabawę do której Twój pies został stworzony.

Postaraj się jednak grać z rozsądkiem.

Labradory będą tak długo zaangażowane w grę jak długo będziesz im rzucał piłkę.

Dlatego gdy widzisz, że Twój szczeniak zaczyna się męczyć, przerwij grę i daj swojemu psu odpocząć. Jutro też jest dzień, a piłka tenisowa przecież sama nie ucieknie.