Labrador europejski to określenie odnoszące się do Labradorów które są hodowane i wychowywane w Europie zgodnie ze standardami rasy panującymi w krajach członkowskich Międzynarodowej Federacji Kynologicznej FCI.
Chociaż rasa ta jest znana na całym świecie i nie różni się znacząco na poszczególnych kontynentach, europejskie linie Labradorów mogą nieco różnić się od tych amerykańskich pod względem wyglądu i temperamentu.
Labradory europejskie często są hodowane z myślą o bardziej tradycyjnych standardach rasy. To oznacza, że mogą być cięższe i bardziej krępe niż ich amerykańscy kuzyni.
Europejskie Labradory mogą również wykazywać mniejszą skłonność do nadmiernego pobudzenia i być bardziej zrównoważone. To sprawia, że są doskonałymi psami rodzinnymi i towarzyszami dla dzieci.
Skąd pochodzą Labradory europejskie?
Labradory, niezależnie od tego, czy są uznawane za „europejskie”, czy „amerykańskie” mają wspólne pochodzenie.
Rasa ta ma swoje korzenie na Nowej Fundlandii (obecnie Kanada). To tam po raz pierwszy psy te były wykorzystywane przez rybaków do pomocy w pracy przy połowach ryb i myślistwie.
W XIX wieku psy te zostały przywiezione do Wielkiej Brytanii, gdzie zostały dalej rozwinięte i ustandaryzowane przez hodowców w Anglii a potem w innych krajach europejskich.
Termin „Labrador europejski” odnosi się do linii Labradorów, które są hodowane w Europie, a szczególnie do tych, które zostały rozwinięte zgodnie z europejskimi standardami kynologicznymi nad którymi pieczę trzyma Fédération Cynologique Internationale (międzynarodowy klub kynologiczny).
Wiele europejskich krajów ma długą tradycję hodowli Labradorów. Wśród nich znajduje się oczywiście również Wielka Brytania, która odegrała kluczową rolę w uformowaniu tej rasy psów.
Dlatego też niektórzy posługują się terminem „Labrador angielski” który może być brany jako synonim Labradora europejskiego.
Dzieje się tak ponieważ zarówno w jednym jak i w drugim przypadku psy są hodowane pod kątem tego samego wzorca który został w przeszłości zaadoptowany przez FCI z Angielskiego Klubu Kynologicznego.
Z biegiem czasu różne kraje i kontynenty rozwinęły własne preferencje w hodowli Labradorów. To sprawiło niewielkie różnice w wyglądzie i temperamencie pomiędzy Labradorami europejskimi a Labradorami amerykańskimi.
Jakie są główne cechy Labradora europejskiego
Labradory europejskie, ze względu na specyfikę hodowli skoncentrowanej w Europie, mogą wykazywać tendencje do bycia ogólnie spokojniejszymi i mniej energetycznymi psami niż ich amerykańskie odpowiedniki.
Ten aspekt temperamentu jest ściśle powiązany z celami hodowlanymi, które w Europie często akcentują znaczenie psa jako towarzysza życia codziennego oraz jego rolę psa rodzinnego.
Hodowcy w Europie mogą kłaść nacisk na cechy takie jak łagodność, zrównoważony temperament i dobra adaptacja do życia w rodzinie. To skutkuje psami, które dobrze radzą sobie w środowisku domowym i są przystosowane do spędzania czasu w towarzystwie ludzi.
Ta selekcja cech sprawia, że Labradory europejskie mogą być mniej skłonne do wysokiego poziomu aktywności fizycznej, która jest cechą charakterystyczną dla retrieverów.
Dodatkowo, koncentracja na Labradorach wystawowych (co to takiego sprawdzisz tutaj) może oznaczać, że w hodowli większą wagę przykłada się do aspektów fizycznych i estetycznych psów takich jak proporcje ciała, kształt głowy i jakość sierści, niż do wytrzymałości fizycznej czy skłonności do treningu.
Chociaż Labradory są rasą niezwykle wszechstronną i zdolną do wielu form aktywności, te różnice w priorytetach hodowlanych mogą wpływać na to, jak poszczególne psy pasują do różnych stylów życia i rodzajów aktywności.
W rezultacie, wybierając Labradora europejskiego, potencjalni właściciele mogą spodziewać się psa, który będzie wspaniałym kompanem w życiu codziennym, wykazującym się relatywnie spokojnym temperamentem i zdolnością do dostosowania się do wolniejszego trybu życia swoich właścicieli. To czyni go idealnym towarzyszami dla dużych rodzin lub osób szukających mniej wymagającego fizycznie psa.
To, oczywiście, nie umniejsza ich zdolności do nauki i uczestnictwa w aktywnościach z właścicielem, ale podkreśla, że ich naturalne predyspozycje mogą być bardziej zgodne z życiem w domowym zaciszu.
Różnice pomiędzy Labradorem europejskim a amerykańskim
Główne różnice w wyglądzie fizycznym między Labradorem europejskim a Labradorem amerykańskim można podsumować następująco:
Labrador europejski
- Labradory europejskie są zazwyczaj bardziej obfite, z szerszą klatką piersiową i krótszymi nogami.
- Europejskie Labradory mają szersze głowy z wyraźniej zaznaczoną „stop” (miejsce, gdzie czoło przechodzi w kufę) i ogólnie większą „masę” twarzy.
- Ogon europejskiego Labradora często opisywany jest jako „otter tail” (ogon wydry), czyli gruby u nasady i zwężający się ku końcowi, dobrze owłosiony.
- Labradory europejskie mogą mieć grubsze i bardziej obfite futro.
- Europejskie Labradory są ogólnie cięższe i bardziej „zbudowane” niż ich amerykańscy kuzyni, co może wpływać na ich ogólną masę ciała.
Labrador amerykański
- Labradory amerykańskie mają tendencję do bycia smuklejszymi i wyższymi, z dłuższymi nogami i bardziej atletyczną sylwetką.
- Amerykańskie Labradory charakteryzują się nieco mniejszymi głowami, z mniej wyraźną „stop” i bardziej smukłą twarzą.
- Ogon amerykańskiego Labradora jest również gruby, ale całościowo może wydawać się nieco dłuższy i smuklejszy.
- Amerykańskie Labradory mają zwykle cieńszą i krótszą sierść.
- Labradory amerykańskie są często lżejsze i bardziej zwinne, co odzwierciedla ich wykorzystanie w pracy i sportach.
Labradory europejskie a ich zdrowie
Labradory europejskie mogą być szczególnie narażone na dysplazję stawu biodrowego i łokciowego. Są to schorzenia genetyczne częściej występujące wśród cięższych, krępych przedstawicieli tej linii Labradorów.
Problemy ze stawami mogą prowadzić do bólu, trudności w poruszaniu się i ostatecznie do artrtyzmu, wpływając znacząco na jakość życia psa.
Ponadto, z uwagi na ich mniej energiczną naturę, Labradory europejskie mogą być bardziej skłonne do przybierania na wadze, co dodatkowo obciąża już narażone stawy.
Otyłość wśród tych psów nie tylko zwiększa ryzyko cukrzycy, chorób serca i skraca długość życia Labradora, ale także może pogorszyć istniejące problemy ze stawami, czyniąc zarządzanie wagą kluczowym elementem opieki nad Labradorem europejskim.
Labradory mają naturalna skłonność do otyłości oraz niekończący się apetyt co sprawia, że bardzo ważne jest pilnowanie odpowiedniej diety dla tych psów oraz regularnych ćwiczeń fizycznych.
Tutaj możesz znaleźć dokładną rozpiskę z tabelą i grafikiem wzrostu i wagi Labradorów w pierwszych 2 latach ich życia.
Znajdź Labradora dla siebie
lub sprawdź Gdzie można adoptować Labradora – Spis organizacji adopcyjnych
