Retriever z Nowej Szkocji i jego pochodzenie genetyczne nie jest kwestią oczywistą.
Krążą różne historie i legendy dotyczące genetycznego pochodzenia Retrieverów z Nowej Szkocji. Jedne są bardziej wiarygodne a drugie mniej. Co do jednego nie ma jednak wątpliwości … a więc…
Skąd pochodzą Tollery?
Tollery bądź Retrievery z Nowej Szkocji pochodzą z hrabstwa Yarmouth w Nowej Szkocji, nadmorskiej prowincji Kanady, znanej z surowych wybrzeży, głębokich lasów i wielu jezior.
Ich oryginalna nazwa to Nova Scotia Duck Tolling Retriever łącząca w sobie dwie ważne informacje.
Pierwsza to miejsce pochodzenia tej rasy (Nova Scotia) a druga to cel hodowlany tych psów (Duck Tolling) czyli metoda wykorzystywaniu w polowaniach na ptactwo wodne.
To właśnie na wschodnim wybrzeżu Kanady w rejonie osady „Little River Harbour” w hrabstwie Yarmouth powstała rasa, uważana za jedną z najlepszych do zwabiania kaczek i aportu upolowanej zwierzyny z kanadyjskich wybrzeży.
Region Nowej Szkocji, z licznymi jeziorami, rzekami i wybrzeżami, dostarczył idealnego środowiska do rozwoju tej rasy psów i ich umiejętności oraz przydatności podczas polowania.
Myśliwi w Nowej Szkocji potrzebowali psa, który potrafiłby działać na granicy lądu i wody, poruszając się w sposób przyciągający uwagę ptaków wodnych oraz który byłby zdolny aportować upolowane ptactwo zarówno z lądu jak i z lodowatej wody.
Właśnie te umiejętności uosabiają Tollery.
Wiedząc zatem skąd pochodzą Tollery, sprawdźmy kto był przodkiem tych psów.
Pochodzenie genetyczne Retrieverów z Nowej Szkocji
Jak to zazwyczaj bywa z innymi rasami psów, tak i genetyczne pochodzenie Tollerów jest do pewnego stopnia zagmatwane.
Wiele źródeł podaje różne informacje i ciężko z jednomyślną pewnością stwierdzić jakie psy były wykorzystane do ostatecznego stworzenia Retrieverów z Nowej Szkocji.
Pochodzenie genetyczne Tollerów jest do tego stopnia zagmatwane, że istnieją również legendy o krzyżowaniu psów z lisami co miałoby zapoczątkować rasę Tollerów.
Są to jednak legendy które nie mają pokrycia w rzeczywistości. Pokazują one jedynie jaką niewiadomą jest genetyczne pochodzenie Retrieverów z Nowej Szkocji.
Najprawdopodobniej, do powstania Tollerów przyczyniły się takie psy jak Spaniel brytoński, Seter irlandzki, Chesapeake Bay retriever, Golden retriever oraz psy typu Collie. Dodatkowo mogło również dojść do krzyżowania lokalnie występujących psów rdzennej ludności kanadyjskiej które przez wieki były pomocnikami miejscowych w polowaniach i doskonale spisywały się w tej roli a ich cechy były pożądane wśród mieszkańców Kanady.
W wyniku krzyżowania tych psów powstał pies o wyglądzie przypominającym lisa.
Czy to była cecha pożądana (w końcu Tollery miały być wykorzystywane do „duck tollingu” w którym wykorzystywały zachowanie zapożyczone od lisów) czy też przypadkowa, tego do końca nie wiadomo.
Wiadomo jednak, że w 1945 roku Kanadyjski Klub Kynologiczny (Canadian Kennel Club) oficjalnie uznał rasę Nova Scotia Duck Tolling Retriever jako oddzielną rasę psów.
Kiedy Tollery zostały oficjalne odrębną rasą psów?
Retrievery z Nowej Szkocji, został po raz pierwszy oficjalnie uznany jako odrębna rasa w Kanadzie w 1945 roku przez kanadyjski klub kynologiczny (Canadian Kennel Club).
To ważny moment w historii tej rasy, ponieważ potwierdził on jej unikalne cechy, przydatność oraz popularność tych psów.
Stany Zjednoczone również uznały tę rasę psów, jednak stosunkowo późno, gdyż dopiero w 2003 roku amerykański klub kynologiczny (American Kennel Club) przyjął ją do swojego grona.
